De volledige gids om je kind in de juiste jas te krijgen, ongeacht zijn of haar mening
Het was altijd zo duidelijk. In de winter draag je je winterjas. In de lente je zomerjas. En als je een dreumes of peuter bent, trek je gewoon aan wat je moeder heeft bedacht. Als je kleuter bent, zoals mijn 4-jarige, mag je ineens je eigen mening verkondigen. En als je moeder niet luistert naar je mening, dan schreeuw je. Of dan ga je op de grond liggen. Of dan doe je toch wat je wil en trek je die jas aan waarvan je weet dat je vader zei dat die jas niet handig is. Het is niet heel makkelijk een kleuter te zijn. Want het is heel simpel. Als de zon schijnt, is het warm. En dus doe je je zomerjas aan. Maar wel met regenlaarzen. Schijnt de zon niet? Dan doe je dus je winterjas aan. En als het regent, dan doe je je laarzen vooral niet aan. Het is toch niet zo ingewikkeld, moeder? Nou, dat is het dus wel. Want je wil niet dat je kind ziek wordt, of erger nog: dat andere ouders een mening hebben over jouw kind omdat hij een verkeerde jas draagt. Dus, daarom: een volledige gids voor wat je moet doen als je kind naar buiten gaat en strijd voert over welke jas.
Ochtendritueel voor je naar school gaat: doe er nog maar een discussie bij
Onze kleuter heeft twee jassen: een groene winterjas en een gele zomerjas annex regenjas. De groene winterjas werd lang gehaat, want de mouwen waren goed afgesloten rond de armen (je weet wel, tegen de kou), dus toen het warmer werd, dacht ik met veel plezier: yes! De gele jas weer, zonder drama. Bleek meneer geel ineens een lelijke kleur te vinden. Net als zijn zwartroze schoenen. Ook niet meer te doen, want ‘ik vind roze geen mooie kleur’. Lekker dan. Daar stonden we dan, iedere ochtend bij de voordeur. Hij met zijn favoriete jas van die dag, wij met de jas die hij eigenlijk aan moest. En wat hij ook aan moest, het was altijd exact degene die meneer niet aan wilde.
Eén keer hebben we hem maar met de winterjas naar school gestuurd. Het was 15 graden buiten en we kregen hem met geen mogelijkheid in de zomerjas. Drie keer raden wie er na school naar mij toekwam om te zeggen dat de jas veeeeeeeel te warm was geweest. Juist, de kleuter. “Mama, ik had mijn zomerjas aan moeten doen.” Op de vraag waarom hij dat dan niet had gedaan, was het antwoord: “Omdat de zon niet scheen.” Oh. Mijn. Hemel.
Zoek een neutrale partij die de discussie voorgoed eindigt: het internet
Het is natuurlijk heel logisch dat je naar buiten kijkt om te zien welk weer het is. Daarnaast krijgen kinderen toch al gauw mee dat de zon vast lekker warm is en je dus ‘met zonder jas’ naar buiten kan. Of met hun nieuwe name it zomerjas. Toch weten we het tegenwoordig niet meer met het weer. Of wisten we dat vroeger ook al niet, maar negeerden we toen die pokkekou door onze rillende lijven, omdat we net zo eigenwijs waren als onze kinderen nu. Die ouders van ons voelden niet neutraal. Dat ze het beste met ons voor hadden, dat interesseerde ons niet veel toen we klein waren. We wilden gewoon die toffe winterjas aan als je moeder zei dat het warm was en andersom. Om vooral je moeder maar geen gelijk te geven. Onze kinderen doen niets anders dan dat. Althans, die aanname doe ik maar even voor het gemak.
We hebben dus een neutrale partij nodig. Een scheidsrechter. Een onafhankelijk iemand die aangeeft of het tijd is voor de winterjas of voor de zomerjas. In ons huis hebben we deze gevonden in de Google Home. Is die Google Home toch nog ergens goed voor. De kleuter en ik zijn het er beiden over eens: de mevrouw van de Google Home bepaalt of we een winterjas of zomerjas aandoen.
Het voordeel is wel dat de kleuter niet weet of het alsnog koud of warm is. Want hij kijkt vooral naar onze reactie. Of Google toch zo neutraal is? Ik betwijfel het, maar we hebben de discussie wel op een fijne manier gewonnen.
En als je het niet meer weet, trek je kind een poncho aan
Wil je de hele wereld laten zien dat jouw kind vooral geen mening heeft en dat jij kiest? Trek je kind een poncho aan. Teamlid Siobhan dacht enkele weken geleden haar kind modieus leuk aan te kleden met een poncho, helaas moest het arme kind buitenspelen op de opvang. Het geeft hilarische beelden. De volgende keer dat mijn kleuter een mening denkt nodig te hebben, trek ik hem een poncho aan die tot zijn knieën komt.